наркоманија | ж.

Силна, болна зависност од наркотици.

наркотизира | св. и несв.

Опие, опива некого со наркотични средства, со наркотици.

наркотик | м.

Опојно средство од растително или од синтетичко потекло; дрога.

наркотичен | прид.

Што се однесува на наркотик, што има наркотик.

наробува се | св.

Помине долго време во робување.

нарогачи се | св.

нароглив | прид.

Кривоглед, шашлив. Беше нароглив, па човек не беше никогаш сигурен дали гледа во него или во некој друг.

нарогуши се | св.

Се накостреши, се наостри. Капетанот се нарогуши, им се закани.

народ | м.

Историски создадена заедница на луѓе врз основа на заедничко етничко потекло, територија, јазик, економски живот и заеднички културни традиции; нација. Македонски народ.

народен | прид.

Што му припаѓа, што се однесува на народот. Народна банка. Народна библиотека. Народен универзитет.