насилба | ж.

Примена на сила врз некого.

насилен | прид.

Што се прави насила, со принуда. Насилно иселување. Насилно присоединување.

насилено | прил.

Неприродно, наместено, сосила. Се насмеа насилено.

насили | св.

Присили, принуди некого. Никој не го насили, сам реши да се оддели од нас.

насилие | ср.

насилник | м.

Тој што прави насилство.

насилништво | ср.

насилствен | прид.

Што има својство на насилство, што се врши со насилство.

насилство | ср.

Примена на сила врз некого против неговата волја и неговите права. Трагите од насилството беа видливи на неговото тело.

насип | м.

Појас насипана земја, камен и друг градежен материјал, издигнат над нивото на почвата или на водата. Железнички насип. Насип за пат. Насип за одбрана од поплава. Одбранбен насип.