насипе | св.
Тури, налее течност во некаков сад. Му насипа вино и го покани да наздрават.
насипиште | ср.
Нанос, насип од песок, земја и друг материјал.
насири | св.
Потсири доволно или големо количество млеко, добие доволно или големо количество сирење.
насит | м.
наситен | прид.
Доволно сит, најаден; гладен.
насити | св.
Доволно, до ситост нахрани некого.
наситка | ж.
Наситување; обично во изразите: нема наситка, не знае за наситка. Тој човек нема (не знае за) наситка.
наситни | св.
Направи нешто да биде ситно, поситно, издроби, исече ситно.
наскапе (се) | св.
Нагние, расипе малку, почне да скапува. Јаболката (се) наскапале.
наскита се | св.
Помине доволно време во скитање, скита до задоволување.
