натопен | прид.

Што примил вода, течност. Натопена земја. Натопена крпа со ракија. Натопена кошула со пот.

натопи | св.

Направи нешто да прими вода, течност; наводени. Дождот убаво ги натопи зелените ливади. Го натопи лепчето со млеко.

натопли | св.

Направи нешто да биде топло малку или доволно. Да ги натоплам рацете малку, ми замрзнаа. Добро си го натопли грбот. Натопли го лебот.

натопори | св.

Покаже, истакне, испречи нешто пред некого. Војникот му ја натопори пушката на селанецот.

наточен | прид.

Што сече, остар. Наточен нож. Наточена сабја.

наточи 1 | св.

За течност – налее, тури, наполни сад за течност. Од кое вино да наточам? Наточи по едно пиво. Наточила девет бочви со вино.

наточи 2 | св.

Направи нешто да сече, наостри. Наточи нож. Наточи сабја. Наточи секира.

натпева | несв.

натпее | св.

Во пеење надмине некого со подобар, со посилен глас. Имаше чудесен глас, никој не можеше да ја натпее.

натпива | несв.