нафталин | м.
Кристална бела материја со остар мирис, се употребува за заштита на волнени и крзнени предмети од молци и за производство на бои и други органски хемиски соединенија.
нафтоносен | прид.
Што содржи, што има во себе нафта. Нафтоносни полиња. Нафтоносни слоеви.
нафука | св.
Премногу најаде, испрејаде некого. Ги нафука децата сосила, сè и сешто.
нахален | прид.
Наметлив, безобѕирен, бесрамен.
нахија | ж.
Административна област во Отоманското Царство.
нахрани | св.
Даде доволно храна на човек или на животно. Стана порано да приготви и да ги нахрани децата. Ќе ги нахраниш коњите или ќе ги пуштиш да пасат.
нацарува се | св.
Помине доволно или долго време во царување.
нацврца се | св.
Се доведе во пијана состојба, се опие.
нацеди | св.
Со цедење добие извесно количество течност (сок, мед и др.).
нацепи | св.
Со цепење (дрва и сл.) добие доволно количество, исцепи колку што треба. Нацепи дрва да ја запали печката. Нацепи дрва за цела зима.
