неуловлив | прид.
Што не може да се улови. Неуловлива птица.
неумеење | ср.
Отсуство на умеење.
неумен | прид.
Што не е умен; непаметен, неразумен;
неумерен | прид.
Што не е умерен; Неумерен во трошењето. Неумерена топлина.
неумесен | прид.
Што не е умесен, што не е на место, што не одговара, што не е соодветен. Неумесен предлог. Неумесно барање.
неумешен | прид.
Што не е умешен, што не умее; невешт. Неумешен во работата.
неумолив | прид.
Што не може да се придобие со молење, да се измоли за нешто. Неумолив судија. неумолив раководител.
неуморен | прид.
Што не знае за умор, што може многу да издржи, да поднесе голем напор. Неуморен работник. Неуморни градители.
неуништлив | прид.
Што не може да се уништи, да биде уништен. Неуништлива материја. Неуништлива вера. Неуништлив непријател.
неупатен | прид.
Што не е упатен; Неупатен на право место. Неупатен во работата. Неупатен во законот.
