нечленуван | прид.
Збор без членска наставка, неопределена форма, на пр.: човек, добар човек, ваков леб итн. Нечленувана именка. Нечленувана придавка. Нечленувана форма.
нечовек | м.
Тој што не е човек во морален однос, што нема добри човечки особини, што е лош, свиреп; злобник, никаквец.
нечовечен | прид.
Што не е човечен; нехуман. Нечовечен однос. Нечовечна постапка.
нечовечки | прид.
нечовечен.
нечовештина | ж.
Особина на тој што е нечовечен, на тоа што е нечовечно; суровост, свирепост, немилосрдност.
нечувствителен | прид.
Што не е чувствителен. Нечувствителен човек. Нечувствителна кожа.
нечуен 1 | прид.
Таков за каков што не се чуло, каков што не се случил. Нечуен терор. Нечуена суровост. Нечуена срамота.
нечуен 2 | прид.
Што не се слуша или што тешко, одвај може да се чуе. Нечуен глас. Нечујни чекори.
нешетан | прид.
Што не е шетан, што не патувал многу, што не видел свет.
нештедење | ср.
Отсуство на штедење, непотребно трошење, растурање, расфрлање пари и др.