носечки ² | прид.

Што носи, што е главен, врз кој, кон кој се доградува. Носечки столб. Носечки обележја. Носечка идеја.

носи | несв.

Држејќи нешто, некого в рака, в раце или товарено на себе, оди за да го премести. Во едната рака носеше торба. Во рацете носеше русокосо девојче. На рамо носеа лопати. На грб носел војничка раница. Жените на глава носеа тепсии.

носивост | ж.

Најголема тежина на товарот што смее да го носи некое превозно средство или со која смее да се оптовари некоја градежна конструкција; максимално оптоварување.

носија | ж.

Традиционална народна облека од домашна изработка, карактеристична за дадена етничка заедница или за дадена област. Македонска носија. Мариовска носија.

носила | и.

Вид подвижно легло, обично на расклопување, за пренесување болни, ранети.

носилка | ж.

Преносна направа за луѓе, обично затворена со завеси, прицврстена на два паралелни држачи за носење.

носило | ср.

Направа за пренесување мртовци. Зад носилото имаше двајца свештеници, неколку жени и мажи.

носител | м.

носач.

носиште | ср.

Аугументатив од нос.

носле | ср.