наема | несв.

наемател | м.

Лице што зема нешто под наем.

наеме | св.

наемен | прид.

Што се однесува на наем. Наемни односи. Наемен труд.

наемник | м.

Лице што е земено привремено да работи под наем.

наемнина | ж.

Паричен надоместок што се дава за тоа што е земено под наем.

наемништво | ср.

Состојба на наемнички однос.

наемодавец | м.

Тој што дава нешто под наем

наергенува се | св.

Ергенува долго, доволно се наживее како ерген.

наеро | прил.

Накривено, настрането. Капата му е наеро. Ја ставил шапката наеро.