намести | св.

Стави нешто на соодветно место или во определена положба. Ја намести рачката на секирата. Ги намести рацете за молитва. Намести го саатот да ѕвони.

наместо | предл.

Со именски збор означува дека тоа на кое е укажано со тој збор е заменето со нешто друго. Наместо мајсторот дошол калфата. Наместо на дуќан тргна кон куќата на сестра си. Наместо со пари му плати со пченица.

намет | м.

Снег навеан од ветрот; преспа, соспа. Ги заобиколувавме местата со големи намети.

наметало | ср.

намете | св.

Направи, даде течна храна (трици со вода и сл.) на добиток.

наметиште | ср.

Место каде што ветрот натрупува снег, каде што има намет.

наметка | ж.

Широка горна облека, без ракави, обично со качулка; пелерина.

наметлив | прид.

Што се наметнува, што се натрапува; натраплив. Никој не го сакаше неговото друштво, зашто беше неподносливо наметлив со својата зборливост.

наметливец | м.

Тој што се наметнува, што се наложува, наметлив човек.

наметне | св.

Стави, префрли нешто преку телото без да се облекува. Го наметна палтото и излезе. Наметна убав, шарен шал.