напушта 2 | несв.
напуштен | прид.
Што е оставен како некорисен, непотребен, што останал без згрижување, занемарен, запоставен. Напуштена куќа. Напуштена воденица. Напуштен старец. Напуштени деца.
напушти 1 | св.
Пушти многу, во голем број, во големо кличество. Ги напушти децата без карти да го гледаат натпреварот. Напуштија трупци по реката. Капините напуштија корење низ цел двор.
напушти 2 | св.
Остави, се раздели од некого, од нешто. Ги напуштил жената и децата и заминал. Го напуштиле децата, останал сам. Ја напуштил работата. Го напуштил родното место.
напљачка | св.
Пљачкоса, ограби многу, големо количество.
нар 1 | м.
нар 2 | м.
Легло од штици наредени на дрвени ногалки. Седнаа скрснозе на наровите и ги зачадија чибуците.
нараби | св.
Направи раб, подвитка и зашие раб на ткаенина; пораби.
наработи се | св.
Работи многу, до изморување. Денеска се наработивме.
нарав | м.
Својствата на личноста; карактер, темперамент. Благ нарав. Весел нарав. Незгоден нарав. Чуден нарав.
