обира | несв.

обирачка | ж.

обичаен | прид.

Што се однесува на обичај, што настанува по обичај. Обичајни правила.

обичај | м.

Општоприфатен начин на живот, работа, однесување и сл. кој со текот на времето се затврдува како општествено правило, преминува во традиција. Народни обичаи. Свадбени обичаи.

обичен | прид.

Што не се одликува со посебни својства, што е вообичаен, секојдневен. Обичен живот. Обичен ден. Обична работа. Обични луѓе.

облага | ж.

Корист, полза, добивка. Материјални облаги.

облага (се) | несв.

облагне | св.

Стане блажникав. Грозјето облагнало малку.

облагороди | св.

Направи некој да стане поблагороден, подобар во морален поглед. Мајчинството ја облагороди нејзината душа. Таа ја облагороди неговата личност.

облажи | св.

Направи нешто да биде благо; заслади. Тој ја згреа ракијата и ја облажи со едно лажиче шеќер.