облаче | ср.

облачен | прид.

За небо – што е покриено со облаци. Облачно небо.

облачина | ж.

Облак.

облачинка | ж.

облачи се | несв.

Се покрие со облаци, се наоблачи. Надвор се облачи.

облачиште | ср.

Аугументатив од облак.

облева (се) | несв.

облега | несв.

облегалка | ж.

Дел од мебел што служи за потпирање при седење; потпирач. Се навали на облегалката од фотелјата. Купив столови со плетени облегалки.

облегало | ср.