откова | несв.

откове | св.

Извади шајки, клинци со кои нешто било заковано; Ги отковаа штиците од подот.

откога | сврз.

Во временски реченици за да се навести дејство по завршувањето на определено дејство. Откога ја виде девојката, таа му беше постојано во мислите. Почна да се менува откога разбра некои работи за претпријатието.

отколку | сврз.

За поврзување при споредување, со компаратив, при избор на подобра можност. Повеќе сакам да читам отколку да пеглам. Повеќе сакам да бидам сама отколку со него да живеам.

откоп | м.

Место каде што се копа или се копало. Во откопот се имаше насобрано вода.

откопа | св.

Со копање извади нешто што е закопано. Стариот го откопа грнето со пари. Кучето ја откопа коската.

откопачи | св.

откопча | св.

Раскопча копчиња, отпетла. Ја откопча блузата.

откорен | прил.

Коренито, решително, темелно, радикално. Работите треба да се менуваат откорен.

откорнатик | м.

Тој што е откорнат од родната земја, иселеник, бегалец. Откорнатик од родната грутка, без семејство, далеку во туѓина.