отпрегне | св.
Ослободи добиток (коњ, вол и сл.) од запрега; Ги отпрегна воловите и ги пушти да пасат.
отпрета | св.
Растрга земја, пепел и др. од нешто што било запретано; Жената го отпрета жарот од пепелта, па го поклопи со куп прачки. Стариот отиде во визбата и отпрета неколку јаболка од сламата. Кокошката отпрета едно зрно.
отпростум | прил.
Од нога, стоејќи. Испи една чашка ракија отпростум. Отпростум позборуваа.
отпусен | прид.
Што се однесува на отпуст. Отпусна листа од болница.
отпуст | м.
Чин со кој се прекинува нечиј престој на определено место, средина и сл.; отпуштање. Доби отпуст од војска.
отпушти | св.
а) Престане да држи, пушти, испушти нешто од рака. Таа за момент го отпушти детето и тоа падна. Домаќинката ја отпушти чинијата и таа се скрши. б) Разлабави, пушти да виси. Коњаникот се оддалечи од коњот и ја отпушти уздата.
отранчи | св.
Убие некого со огнено оружје (пушка, пиштол и сл.).
отрезни | св.
Направи да биде трезен. Студениот воздух полека го отрезнуваше пијаниот.
отрезнувачки | прид.
Што отрезнува, што служи за отрезнување; Отрезнувачки средства.
отркала | св.
Тркала нешто до одредено место. Автомеханичарот ги отркала гумите до авотмобилот за да ги намести. Децата ја отркалаа топката дури до реката.
