отпослежен | прид.
Што станал или се извршил отпосле, подоцна.
отпочине си | св.
Се одмори. Си отпочинавме малку на една чистина.
отпочне | св.
Отпочнаа разговор. Во гората отпочна делење меѓу луѓето. Отпочна сериозна работа.
отправи 1 | св.
Растури нешто направено; Јас направи, тој отправи.
отправи 2 | св.
Испрати, упати во одредена насока. Тој ги отправи планинарите кон врвот на планината.
отправник | м.
Лице што отправува, што упатува насочува нешто, некаква работа.
отпразни | св.
Оттури, испразни дел од некоја количина сместена во нешто. Отпразни од шишето. Отпразни ја вреќата, многу е тешка.
отпразнува | св.
Прослави празник. Го отпразнувавме Илинден со песни и ора.
отпрвин | прил.
Во почетокот, пред да се случи нешто друго. Отпрвин се насмеа, се помисли, па се согласи. Отпрвин бавно, а потоа сѐ побрзо почна да оди по улицата
отпрега | несв.
