отселеник | м.
отсели се | св.
Престане да живее на определено место; се.
отсенка | ж.
Нијанса. Иронична отсенка.
отсече | св.
Со сечење оддели парче од нешто. Таа отсече едно парче од тортата. Домаќинката им ги отсече врвовите на доматите.
отсечен | прид.
Многу решителен, строг, што не трпи приговор. Им зборува со отсечен тон.
отсечка | ж.
отсечок.
отсечок | м.
Отсечен дел од нешто, одвоено парче. Мал отсечок од светот.
отскок | м.
Скок при одбивање на едно тело од подлогата. Отскок на топката.
отскока | несв.
отскокне | св.
Се оддели, се оддалечи од нешто со скок. Коњот отскокна.
