отсек | м.
Дел од некоја целина. Композицијата е поделена на педесет и шест тактови, поделени на четири отсеци.
отсекаде | прил.
Од сите страни. Отсекаде доаѓаат лоши вести. Селото е опколено отсекаде со шуми.
отсекогаш | прил.
Од најстари времиња, од памтивека. Сите луѓе отсекогаш краделе. Отсекогаш бил добар. Песната отсекогаш го олеснувала трудовиот процес.
отселеник | м.
отсели се | св.
Престане да живее на определено место; се.
отсенка | ж.
Нијанса. Иронична отсенка.
отсече | св.
Со сечење оддели парче од нешто. Таа отсече едно парче од тортата. Домаќинката им ги отсече врвовите на доматите.
отсечен | прид.
Многу решителен, строг, што не трпи приговор. Им зборува со отсечен тон.
отсечка | ж.
отсечок.
отсечок | м.
Отсечен дел од нешто, одвоено парче. Мал отсечок од светот.
