отспротива | прил.
На спротивната страна. Отспротива стоеше една жена. Тој седна отспротива.
отсрами | св.
Направи некој да не се усрами, да избегне срам. Виното ги отсрами домаќините.
отсрди се | св.
отсреќа | прил.
Од спротивна страна, спроти, во пресрет. Отсреќа му дете голо, босо.
отстап | м.
отстапен | прид.
Што се однесува, што е сврзан со отстапување. Отстапно движење.
отстапи | св.
Се тргне од местото, се повлече назад. Сите отстапија за да помине владиката. Тој отстапи еден чекор назад.
отстапка | ж.
Откажување од нешто во полза на друг, попуштање. Прави отстапки. Заемни отстапки. Отстапка во цена.
отстаплив | прид.
Што е подготвен да прави отстапки, попустлив. Тој е многу отстаплива личност, секому прави отстапки.
отстапник | м.
Тој што ги напуштил своите погледи, убедувања, идеи и сл. Отстапник од марксизмот.
