отстојание | ср.
отстрана | прил.
Во близината на некого или на нешто, оддесно или одлево. Куќата на дедо ми беше на крајот од селото, малку отстрана. Го погледна отстрана.
отстранет | прид.
Што се наоѓа настрана, оддалечен. Тој не можеше да живее отстранет од своето семејство.
отстрани | св.
Тргне, помести нешто. Отстрани пречки.
отстрел | м.
Употреба на ловечко оружје за убивање дозволен и определен дивеч.
отсуди | св.
Изрече пресуда, пресуди. Како ќе отсуди судот, така ќе биде.
отсукува | несв.
отсуство | ср.
Отсутност, немање на нешто. Отсуство на национални идеали.
отсуствува | несв.
Нема, недостига. Кај вас отсуствува секаква грижа за децата.
отсутен | прид.
Што не е присутен, што не се наоѓа на определено место. Денес тој е отсутен. Колку отсутни има денес на работа?
