отсуче | св.
Развие, отвитка, отплетка нешто усукано, исукано. Жените не можеа да ги отсукаат конците.
отсјај | м.
Одбивање на светлината; одблесок. Кандило со румен отсјај. Низ прозорецот влегуваше бледникавиот отсјај од полната месечина.
отсјајува | несв.
Оддава сјај, блесок. Сончевите зраци отсјајуваа на површината од водата.
оттаму | прил.
Од тоа место таму, од местото за кое се зборува. Остани таму, зашто оттаму подобро се гледа. Помини оттаму и види што се случило.
оттекар | прил.
оттиши | св.
Испушти воздух од нешто; издиши. Оттиши ја гумата, премногу е напумпана.
оттогаш | прил.
Од тој момент, од тоа време. Минаа оттогаш три години. Оттогаш тој не доаѓа кај мене.
оттогај | прил.
оттргне се | св.
Се ослободи од нешто или од некого. Му се оттргна со едната рака.
оттука | прил.
Од ова место тука. Измери колку има оттука до ѕидот. Бегај оттука! Оттука дотука.
