овие | зам.

Показна заменка во множина што се однесува на трите рода; Овие луѓе. Овие планини. Овие деца.

овисне | св.

овистини се | св.

Стане вистина, се оствари, се исполни нешто. Неговите мисли се овистинија. Се овистини идејата за изградба на нов хотел.

овладее | св.

завладее_1

овлажи | св.

Направи нешто да стане влажно; навлажни. Дождот го овлажи сеното. Солзите ми ги овлажија образите.

овлажни | св.

овластен | прид.

Што има овластување, дозвола за нешто. Овластена страна.

овластеник | м.

Тој што добил или што има некакво овластување; ополномоштеник. Државен овластеник. Судски овластеник.

овласти | св.

Даде некому полномоштво, даде некому дозвола, можност да застапува некого; ополномошти. Ме овластија да раководам со фирмата до изборот на нов директор. Него го овластија за претседавач на оваа седница.

овластител | м.