одрвени | св.

Стане дрво. Стеблото на тоа цвеќе по неколку години ќе одрвени.

одред | прил.

Сите, сè со ред, сè без разлика, без исклучок. Ги претресоа одред. Виновникот не го најдоа, па ги казнија сите одред.

одред | м.

Воена единица или вооружена организирана група со борбена задача. Партизански одреди. Командант на одредот. Одред од педесетина луѓе.

одредба | ж.

Тоа што е пропишано, утврдено, што мора да се спроведува. Законска одредба. Одредби на Правилникот за работа.

одреден | прид.

Утврден, установен, точно, јасно определен;

одреди | св.

Утврди, установи нешто, во некој однос (по број, големина, тежина, квалитет итн.) определи. Злосторникот го фатија, но му одредија мала казна. Јадењето беше блуткаво, не можеше да му го одреди вкусот.

одредлив | прид.

одредливост | ж.

одредница | ж.

Тоа што одредува, што е битно обележје.

одреже | св.

Со режење оддели; отсече, пресече. Кашкавалот беше тврд, одвај му одрежа малку.