одреме | св.
Помине малку време во дремење. По ручекот одрема половина час.
одрече | св.
Побие, не признае нешто што е кажано, направено; одговори со негирање. Обвинетиот одрече дека е виновен.
одречен | прид.
Што одречува, што негира;
одржи | св.
Зачува, сочува нешто во иста состојба. Го одржа имотот и покрај лошите времиња.
одрина | ж.
Начин на одгледување винова лоза што се качува и се шири во висина и во ширина. Лозјето го сади одрина.
одроди | св.
Оттргне, оддалечи од роднини, блиски. Мажот ѝ ја одроди од сите.
одромони | св.
Одговори нејасно, неразбирливо на обраќање.
одрон | м.
Камење и земја што се одронуваат и паѓаат од повисоко, ридско место; местото каде што има одронувања. Одрон на патот. Одрони од карпи. На автопатот има одрони..
одрони | св.
Оддели мал дел од нешто со ронење (земја, камен и сл.). Силното невреме одрони малтер на неколку места од дотраената фасада.
одрпа | св.
Скине, искине, испокине нешто од невнимателност. Децата береа кајсии, па ги одрпале панталоните. Кучето во игра им ја одрпа облеката.
