палави се | несв.
Прави лудории, лудува. Децата се палавеа во дворот.
палавко | м.
Немирко. Ќе порасне и нашиот палавко. Поминаа години, остана палавко.
палавник | м.
Тој што е палав, немирен. Тој му се закануваше со прстот на палавникот. Само малите палавници не можеше зимата да ги затвори в куќи.
палавра | ж.
Лага, шега. Не сакам никакви палаври.
палавштина | ж.
Палаво однесување, палава постапка; палавост. Во училиште доаѓаат до израз детските палавштини и досетки. Мајсторот го тргаше за уши чиракот ако направеше некоја палавштина.
паламарка | ж.
Дрвена кука со дупчиња за прстите со која се служат жетварите при жнеење.
паламид | ж.
Вид морска риба од родот на скушите; Palamys sarda
паламида | ж.
Бодликав плевел што се размножува низ голем број растенија (најчесто житни култури); Cirsium arvense.
паланза | ж.
паланка | ж.
(арх.) Гратче, населба со мал број жители во која односите на луѓето се непосредни.
