паланчанец | м.

Жител на паланка.

паларија | ж.

Вид шапка, во долниот дел широко, кружно подзавртена, дел од градска облека. Волнена паларија. Сламена паларија. Тој наместо црвен фес имаше паларија на глава.

паласка | ж.

Кожено чантиче за чување куршуми. Една црна крвава паласка остана во снегот.

палат | м.

палата | ж.

Царски дворец. Кралска палата.

палатал | м.

Согласка што се изговара со допир на врвот на јазикот кон тврдото непце; тврдонепчена согласка (ќ, ѓ, ј, њ).

палатален | прид.

За глас ‒ мек, што е смекнат. Палатални согласки.

палатализација | ж.

Смекнување на согласка под влијание на соседниот глас.

палатка | ж.

Палау | ср.

Островска држава во западниот дел на Тихиот Океан, дел од Микронезија.