палешт | прид.

Што има многу лут вкус. Палешта пиперка.

пали | несв.

Прави нешто да гори. Коледарите палеа оган.Тој трипати палеше чкорче во темницата. Мајсторот палеше нова цигара.Тој го палеше лулето со гламја од огништето.

паливо | ср.

Паликир | м.

Главен град на Микронезија.

паликуќа | м.

Тој што намерно запалил куќа некому; тој што подметнува пожар.

палило | ср.

Средство за палење, сè што служи за палење.

палимпсест | м.

Стар пергаментен ракопис чиј првобитен текст е избришан и врз неговите страници е напишан нов текст.

палиндром | м.

Збор што се чита еднакво и однапред и одзади и притоа значењето не се менува. Потоп.

палир | м.

Раководител на ѕидари и група работници на градба. Палир во градежно претпријатие.

палисад | м.