писка 1 | ж.
Дел од дувачки инструмент, обично во форма на цевка каде што се создава звукот.
писка 2 | ж.
Коската од коленото до глуждот.
писка | несв.
Плаче со писок од болка, жал и др., вреска. Жени пискаа и бараа помош. Пискаа деца од страв.
пискав | прид.
пискавец | м.
Вид тревно растение; Succisa pratensis.
писклив | прид.
Што има својство на писок. Писклив глас. Писклива свирка. Пискливи звуци.
пискот | м.
Писок, вресок. Страшен пискот. Пискоти и плач. Пискот во сон.
пискотен | прид.
Што е со пискот, што пискоти. Пискотни расправии.
пискоти | несв.
Писка, вреска.
пискотлив | прид.
