подбеси се | св.
За рана ‒ се влоши, загнои (од вода, студ и сл.). Му се подбесило пресеченото место на раката.
подбив 1 | м.
Подсмев, навредлива шега или постапка, исмејување, презирно однесување кон некого или нешто. За срам и за подбив станал.
подбив 2 | м.
Подлога, темел.
подбива | несв.
подбива се | несв.
подбивач | м.
Тој што сака да се подбива, што е склон на подбивање; се. Се сторија подбивачи. Подбивачите не разбираа.
подбивачки | прид.
подбивен | прид.
Што содржи, што изразува подбив; Подбивен поглед. Подбивна насмевка. Подбивни зборови.
подбиде | св.
Испроба, искуша малку некого, наведе да се искаже за нешто, да открие своја намера, тајна, мислење и сл. Подбиди го дали знае што има ново в чаршија.
подбие | св.
Набие нешто во основата. Го подбил ѕидот.
