полнеж | м.

полнење.

полненица | ж.

полнетица | ж.

Материјал со кој се потполнуваат некои делови од облеката.

полни | несв.

Прави да биде полно, става, тура колку што може да собере. Базенот го полнат уште од вчера. Тој го полнеше ранецот со храна. Девојчето ги полни чашите со вино.

полникав | прид.

полничок | прид.

Не премногу полн, дебел, со донекаде поголема тежина. Полничка жена. Полничок маж.

полно | прил.

Во големо количество, многу. Таму имаше полно деца дојдени од селата.

полноважен | прид.

Што е со полна важност, со правно утврдена важечка вредност. Полноважна диплома. Полноважно решение.

полноважност | ж.

Полна важност, правно важечка вредност. Решението има полноважност. Овој закон има полноважност од денот на донесувањето.

полновластен | прид.

Што има полна власт над нешто. Полновластен господар на целиот имот. Полновласна господарка на ресторанот.