полицаец | м.
Припадник на полиција, тој што работи во полиција. Полицаецот нѝ побара патни исправи.
полицентризам | ж.
Состојба или систем на постоење повеќе центри на одлучување со определени меѓусебни односи и степен на самостојност (обично за движења, партии, заедници, религии и сл.).
полицентричен | прид.
Што се однесува на полицентризам, што има повеќе центри на одлучување. Полицентрично раководење. Полицентрично управување.
полиција | ж.
Служба на државна власт што има должност да ги чува редот, законитоста и поредокот во државата.
полк | м.
Воена формација во состав на дивизија или на бригада. Пешадиски полк. Првиот артилерски полк.
полка | ж.
Вид брз танц и музика за таков танц. Цела вечер играа полки и мазурки. Таа научи да игра полка.
полкило | ср.
Половина килограм, мерка за тежина. Полкило цреши. Полкило сирење.
полковник | м.
Висок офицерски чин, меѓу потполковник и генерал. Артилериски полковник.
полководец | м.
Војсководец, водач на полк. Сите се собраа околу полководецот.
полн | прид.
Што е наполнет, исполнет до крај, целосно. Полни чаши вино. Полна тава јадење.
