понабргу | прил.

а) За кратко време, набргу, поскоро. Дојди понабргу, да не те чекам. б) Набрзина. Таа гледаше понабргу да заврши со учењето и да излезе надвор.

понабута | св.

Набута малку или уште малку. Сета облека ја понабута во едно ќоше од плакарот.

понавади | св.

Навади, полее со вода во некоја мера. Таа ја понавади градината.

понавлажи | св.

Навлажи, навлажни уште малку, донекаде. Го понавлажи платното и почна да пегла. Дождот ја понавлажни земјата.

понавлезе | св.

Навлезе уште малку, донекаде. Започна да се стемнува кога понавлезе во шумата.

понавраќа | повр.

Навраќа одвреме-навреме. Иако живее далеку, тој понавраќа да ме види.