понамали (се) | св.

Сега можеше да понамали со работата, или сосема да прекине.

понамачи | св.

Намачи некого во некоја или во поголема мера. Работата го понамачи, но сепак сѐ убаво се заврши.

понамести (се) | св.

Си ги понамести очилата и ја наведна главата.

понаметне | св.

Наметне, покрие уште малку, донекаде. Тој ја понаметна со палтото за да не ~ студи.

понамириса (се) | св.

понамножи | св.

Намножи, умножи во некоја мера. Нивното членство понамножи.

понамурти се | св.

понаниже | св.

Наниже нешто донекаде или во поголема мера. Го понанижавме тутунот.

понаостри (се) | св.

понапакости | св.

Напакости, наштети некому во некоја мера. Тој гледаше да им понапакости.