парастос | м.
Во православната црква ‒ богослужба за помен на мртвите; Парастос на гроб. Молитви и парастоси за мртвите.
паратакса | ж.
Поврзување на два синтаксички члена (збороформи, групи, реченици) чии значења остануваат во логички однос на елементи со иста вредност.
паратифус | м.
Вид заразна болест предизвикана од бактерии што доведуваат до септични појави.
параф | м.
Скратен потпис во административната практика. Стави параф.
парафин | м.
Бела материја од минерално потекло слична на пчелин восок, што може да се добие преку сува дестилација на нафта или други супстанции.
парафински | прид.
Што е направен од парафин. Парафинска свеќа.
парафира | св. и несв.
Стави, става параф; одобри, одобрува, потпише, потпишува нешто.
парафраза | ж.
(книж.) Прераскажување со свои зборови туѓ текст или говор.
парафразира | св. и несв.
Предаде, предава со свои зборови туѓ текст или говор.
параход | м.
