паралитик | м.
Тој што е парализиран, што боледува од парализа
паралитичен | прид.
Што се однесува на парализа, што е предизвикан од парализа. Паралитички удар
параллија | м.
Тој што има многу пари, имот; богат.
Парамарибо | ср.
Главен град на Парагвај.
параметар | м.
Големина, размер, елемент што ги карактеризира основните својства на предметите и појавите. Фигуративната одлика е значаен параметар на поетичноста.
парампарче | ср.
Ситно парче. Стаклото леташе во парампарчиња.
параноиден | прид.
Параноиден случај. параноидно прил. Се однесува параноидно.
параноик | м.
Тој што боледува од параноја, што има особини на параноја
параноичен | прид.
Што боледува од параноја. Параноичен човек.
параноја | ж.
Душевна болест при која болниот си замислува дека е прогонуван; манија на гонење.
