просце | ср.
просјак | м.
Тој што проси, што живее од милостина; Просјакот стоеше со испружена рака.
просјачи | несв.
просјачки | прид.
Што се однесува на просјак, што му припаѓа на просјак. Просјачки стап. Просјачка торба.
прота | м.
Прв, постар меѓу свештениците; одликување што го добиваат свешетници поради нивна особена грижа и успех во извршувањето на нивната пастирско-проповедничка и мисионерска дејност; протопрезвитер; протојереј.
протагонист | м.
(истор.) Во античкиот театар ‒ актер што ја играл главната улога.
протапка | св.
Тапка на место кратко време.
протатни | св.
Мине брзо, со голема брзина, покрај нешто, низ нешто со татнење. Возот протатни низ сатницата.
протега | несв.
протегавица | ж.
Протегање на дел од телото; Ми дојде една протегавица.
