пунктуација | ж.
Систем од правила за употребата на интерпункциските знаци.
пункција | ж.
Убод во телесна шуплина или орган со шуплива игла заради извлекување материјал за утврдување на патолошки промени или испуштање на собрана течност.
пунч | м.
Топол алкохолен напиток подготвен од пет состојки (обично: рум, вино, чај, сок од лимон, шеќер).
пунџа | ж.
Женска фризура со подигање на косата на темето или на тилот.
пупа | несв.
За пупунец ‒ оддава глас налик на пуп‒пуп.
пупале | ср.
Вид на малечко обредно лепче; пупка.
пупе | ср.
Во детскиот говор ‒ меше, стомаче.
пупи | несв.
Пушта пупки. Во градината напролет цвеќињата пупеа. Бадемовите цветови пупеа, целата природа оживе.
пупка | ж.
Зародиш на изданка или на цвет, често опколен од лушпести ливчиња. Пупка од трендафил.
пуплин | м.
Фина полусвилена или памучна сјајна ткаенина.
