распарчи | св.

Искрши, исече, искине на парчиња. Тој ја распарчи чашата од ѕидот. Таа го распарчи месото на неколку парчиња. Децата ја распарчија топката.

распарчоса | св.

Парчоса во поголем размер;

распасе се | св.

За тревопасно животно ‒ почне да пасе многу, брзо, лакомо. Овците се распасле по туѓи ниви.

распат | м.

распати | св.

Одгледа, расплоти, се погрижи за оплодување, расплодување на домашни животни; запати. Таа распати пилиња. Тој распати кучиња.

распатува се | св.

Почне да патува често, многу, насекаде. Таа се распатува, цел свет го прошета.

распашан | прид.

Што е без појас. Распашан домаќин.

распаше | св.

Симне појас од некого или од себе. Таа го распаша мажот. Тој го распаша појасот.

распеан | прид.

а) Што се препуштил на пеење, што е занесен во песна. Распеани деца. Распеана дружина. б) За човечки глас ‒ што е добро извежбан, подготвен, сигурен во изведбата. Распеан глас.

распева се | несв.