радиотелескоп | м.
Направа за проучување на космичките радиобранови во радиоастрономијата.
радиотелефонија | ж.
Безжично предавање и примање гласови и говор на поголема оддалеченост преку радиостаници.
радиотерапија | ж.
Лекување болести со нуклеарно радиоактивно зрачење.
радиотехника | ж.
Гранка од техниката што се занимава со безжичен пренос на сигнали по пат на електромагнетни бранови.
радиотехничар | м.
Тој што се занимава со радиотехника.
радиофикација | ж.
Изградба на мрежа за радиостаници и инсталирање на апаратура за радиоврска.
радиофицира | св. и несв.
Изгради гради, мрежа за радиостаници; инсталира апаратура за радиоврска.
радиофонија | ж.
Пренесување на звукот со помош на електротехничка апаратура.
радиофоничен | прид.
Што одговара, што е погоден за добра репродукција преку микрофон. Радиофоничен глас.
радиофрекфенција | ж.
Број на треперења во секунда на радиобранови.
