раступа се | св.
Почне да тупа, да удира засилено. Децата се раступаа.
раступка се | св.
Почне да тупка, да тропа засилено. Децата се раступкаа со нозете.
растур | м.
Растурање, растуреност; растури.
растура | несв.
растурач | м.
Лице што врши растур, што растура, разнесува; разнесувач. Растурач на весници. Растурач на пошта.
растурен | прид.
Уништен, разрушен, разнесен. Растурена куќа. Растурен дом. Растурени села. Растурено семејство. Растурен мравјалник. Растурен ред.
растури | св.
Расипе ред, внесе безредие. Тој ги растури книгите.
растурка | св.
Истурка на сите страни; Таа ги растурка книгите по масата.
растурник | м.
Тој што растура, што троши лекоумно, непромислено, неодговорено;
растуфка се | св.
Почне силно да се туфка, се истуфка, се изжали. Таа се растуфкала и глава преврзала.