раступа се | св.

Почне да тупа, да удира засилено. Децата се раступаа.

раступка се | св.

Почне да тупка, да тропа засилено. Децата се раступкаа со нозете.

растур | м.

Растурање, растуреност; растури.

растура | несв.

растурач | м.

Лице што врши растур, што растура, разнесува; разнесувач. Растурач на весници. Растурач на пошта.

растурен | прид.

Уништен, разрушен, разнесен. Растурена куќа. Растурен дом. Растурени села. Растурено семејство. Растурен мравјалник. Растурен ред.

растури | св.

Расипе ред, внесе безредие. Тој ги растури книгите.

растурка | св.

Истурка на сите страни; Таа ги растурка книгите по масата.

растурник | м.

Тој што растура, што троши лекоумно, непромислено, неодговорено;

растуфка се | св.

Почне силно да се туфка, се истуфка, се изжали. Таа се растуфкала и глава преврзала.