расцутеност | ж.

За растенија ‒ состојба на тоа што е расцутено. Овошките во градината се во фаза на расцутеност.

расцути | св.

расчади се | св.

Почне многу да чади. Оџакот се расчади.

расчекор | м.

Отсуство на усогласеност, изразено несогласување; остра разлика, изразена спротивност меѓу ставови, изјави, дејност и сл. Расчекор меѓу можности и желби. Расчекор меѓу теориската и креативната практика. Продлабочен расчекор.

расчекорен | прид.

Што е со позиција на нозете раздвоени една од друга. Расчекорени нозе. Расчекорен кошаркар. Расчекорен спортист.

расчекори се | св.

При стоење раздалечи, рашири нозе една од друга; се најде во положба со подраширени нозе. Полицаецот се расчекори и ги стави рацете на половината. Детето застана пред мене и се расчекори.

расчепатен | прид.

Што е раширен, со непристојна позиција на телото (нозете). Расчепатени нозе.

расчепати | св.

Рашири, расчепи, раздвои нозе докрај. Тој седна и ги расчепати нозете.

расчепи | св.

Премногу раздвои, рашири преку мера, ширум отвори (обично за нозе, уста). Децата ги расчепиле устите, ги рашириле очите и не трепнуваат. Таа ги расчепи нозете и направи шпага. Тој застана среде голот и ги расчепи нозете и рацете.

расчепинозе | ж.

Неморална жена.