рахитис | м.
Болест на коските при недостиг на Д‒витамин, нарушен развој и недоволна калцификација на коскеното ткиво, особено кај децата во раната возраст.
рахитичар | м.
Тој што боледува од рахитис.
рахитичен | прид.
Што има рахитис, што е оболен од рахитис. Рахитични коски. Рахитично дете. Рахитично животно. Рахитично ткиво.
рација | ж.
Акција од страна на овластени лица (полиција, војска, инспекција и сл.), хајка, организирана проверка, претрес со определена цел од страна на органи на прогонот. Ноќна рација. Неделна рација на полицијата.
рацио | ср.
Свесност, свест, резон, разум, човекова способност или развиено чувство за спознавање, за откривање и за определување на вистинското и на доброто. Проработи неговото рацио. Меѓу рациото и импулсот останаа неодговорени прашања.
рационален | прид.
Што е разумен, што е заснован врз разум. Рационален план. Рационален начин. Рационално решение. Рационална потрошувачка 2. а) Што е добро обмислен, целисходен, практичен (за предмет, за направа и сл.). Рационална градба. б) Што е штедлив, економичен, умерен во трошење пари, енергија, материјал и сл. Рационална личност. Рационален соработник. Рационален човек.
рационализам | м.
Филозофско сфаќање според кое човековиот разум има безгранична моќ. Рационализмот има свои претходници, приврзаници и следбеници.
рационализатор | м.
Тој што има активен, сериозен однос кон определена дејност што ја извршува свесно и со целосна посветеност. Тој е рационализатор на сите наши планови.
рационализаторство | ср.
Дејност на рационализатор.
рационализација | ж.
Посветено, соодветно, најповолно организирање на процесот на производство за да се изврши успешно, во оптимално време и со висок квалитет. Рационализација на процесот на производството на автомобили. Рационализација на работата во рудникот.
