'рвајчи | несв.

'рвеник | м.

Бунар. Селски 'рвеник. Загаден 'рвеник.

'рга | несв.

Удира, мава. Таа го 'ргаше со тупаница по грбот.

'рѓа | несв.

Станува покриен со 'рѓа; 'рѓосува

'рѓа | ж.

Слој од црвеникав оксид врз некои метали што се јавува како резултат на оксидација. Железото фатило 'рѓа. Траги од 'рѓа се гледаа на споменикот. На металната плоча се појавиле 'рѓи. Железна 'рѓа. Бакарна 'рѓа.

'ргало | ср.

Тој што работи многу, до исцрпување; Тој е такво 'ргало што не може да седне една минута.

'ргач | м.

Тој што работи премногу,

'рѓест | прид.

Што има некакво својство, изглед на 'рѓа или што е составен од прав од 'рѓа. 'Рѓеста боја. 'Рѓест прав. 'Рѓести дамки. 'Рѓести точки.

'ргне | св.

Се вдаде во нешто, се внесе силно во некаква дејност. Таа 'ргна да плаче. Толпата 'ргнала кон палатата. Ние тогаш 'ргнавме најсилно да врескаме.

'рѓоса | св.

Покрие со 'рѓа при оксидација на железните предмети, постепено стане 'рѓосан. Железната ограда 'рѓосала. Цевките 'рѓосале.