реализиран | прид.
Што е остварен, спроведен во дело. Реализиран план. Реализиран сообраќај. Реализирана градба. Реализирани соништа.
реалија | ж.
Стварност, нешто што постои опредметено или мисловно како предмет и како поим во свеста. Лирски реалии. Реалии на времето. Непостоење реалија за вистинските настани.
реалист | м.
Тој што се потпира и што ја поткрепува својата дејност со ставрноста и со вистинските искуства. Тој е реалист и никогаш не бега од стварноста. Во вакви времиња мора да бидеме реалисти.
реалистичен | прид.
Објективен, што се потпира врз стварноста, врз реалноста. Реалистична реакција. Реалистичен човек.
реалистичност | ж.
Својство на тоа што е реалистично; стварност, вистинитост, реалност. Смисла за реалистичност. Суптилна реалистичност. Елементи на реалистичност.
реалитет | м.
Тоа што е реално, што постои во стварноста, што е вистинско. Естетски реалитети. Животен реалитет. Егзистенцијален реалитет.
реалност | ж.
Стварност, вистинитост, сето она што нè опкружува и што претставува објективно постоење, што може да го приемаме со сетилата. Нашата реалност е таква. Реалноста во која живееме не е убава. Груба реалност.
реанимација | ж.
(мед.) Оживување, повторно враќање во живот. Реанимација на пациентот. Сала за реанимација.
реанимира | св. и несв.
Врати, враќа во живот, спаси, спасува од смрт. Пациентот успешно го реанимираа.
реанимиран | прид.
Глаголска придавка од реанимира.
