реафирмација | ж.
Повторно истакнување, постигнување успех, повторна афирмација. Реафирмација на народниот јазик. Реафирмација на неговите способности.
реафирмира | св. и несв.
Направи, прави нешто повторно да биде афирмирано. Ги реафирмира традиционалните вредности.
ребрен | прид.
Што се однесува на ребро. Ребрен простор. Ребрена коска.
ребрест | прид.
Тој што има ребра, што му се нагласени ребрата. Ребрест коњ. Стариот ребрест вол. Ребресто куче.
ребри се | несв.
Се прави важен, покажува сила и надмоќ. Тој се ребреше пред нас. Таа се ребреше во новите скапи алишта.
ребро | ср.
Долгнавеста малку тесна коска кај човекот, дел од коските кај човекот и кај некои животни, сместени во градниот кош, поврзани со 'рбетниот столб, а дел од нив и со градната коска. Човекот има 12 пара ребра. Тој скрши две ребра.
ребус | м.
Поим во енигматиката, загатка од слики, букви, бројки и од цртежи. Детски ребуси. Анаграмен ребус.
ребусен | прид.
Што се однесува, што припаѓа на ребус. Ребусно списание.
рев | м.
Силен, пробивен глас што го испуштаат некои животни. Лавски рев. Ревовите на стоката не престануваа.
ревакцинација | ж.
Второ, повторно вакцинирање. Ревакцинацијата се изведува во групи.
