резница | ж.

Отсечен дел до растение што се става во вода или во земја да ожили. Ожилување на резници.

резок | прид.

Остар, груб, жесток. Резок глас. Реска смена на настаните. Реска процена. Резок удар. Реска граница. Рески промени.

резолуција | ж.

Решение, заклучоци писмено формулирани од некој собир, состанок или конгрес на здруженија, партии, политички организации или државна власт; политички или службен акт во кој се прецизирани определени правила за однесување во некоја дејност. Сенатот донесе резолуција која стапи веднаш во сила. Конгресот усвои резолуција.

резон | м.

Размисла, причина, смисла; свесна, разумна основа за извршување некакво дејство. Нема резон да се убедуваме. Провинциски резон. Интелектуален резон. Поинаков резон, резон на младинец.

резонанс | м.

резонантен | прид.

Што се однесува на резонанција. Резонантна кутија.

резонанца | ж.

резонанција | ж.

(физ.) Својство на телата да затреперат или да го зголемат треперењето во непосредна близина на друго тело што трепери. Механичката резонанција може да ја набљудуваме кај нишалото.

резонатор | м.

(физ.) Тело или направа што ги засилува треперањата преку резонанција. Звучен резонатор.

резонер | м.

(разг.) Лице што сака да води долги, филозофски разговори и преку нив да поучува. Добар и неуморен резонер.