религија | ж.
Облик на општествена свест преку систем од верувања и сфаќања насочен кон толкување на природата и сè што е земско како волја и активност на замислени натприродни сили. Христијанска религија. Протестантска религија. Источни религии.
религиозен | прид.
Што се однесува на религија. Религиозни предрасуди. Религиозна музика. Религиозно значење. Религиозни книги. Религиозни песни. Религиозен празник.
реликвија | ж.
Предмет поврзан со некое верување со чудотворна сила, со магиска моќ, кон кој се прави религиозна почит. Во џебот си носеше бакарна реликвија. Ковчеже за реликвии.
реликт | м.
Нешто што е зачувано од минатото како посебна вредност и реткост, раритет. Историски ортографски реликт. Лексички реликт.
реликтен | прид.
Што се однесува на реликт или што претставува реликт. Реликтна симболика. Реликтна изложба.
релјеф | м.
(геогр.) Претставување на различните нерамнини на земјината површина. Ридски, претпланински и планински релјеф. Релјеф на земјата.
релјефен | прид.
Што се однесува на релјефот на земјиштето; релјеф Релјефни карти на овој регион. Релјефни предели.
релса | м.
Шина. Се движи по релсите.
рема | ж.
Новото во исказот што е поврзано со темата (старото) и веќе кажаното.
ремарка | ж.
Во драмските текстови ‒ белешка, појаснување од авторот наменето за актерите, за сценските толкувачи. Некој ги избришал ремарките на авторот. Ремарките се пишувани на дијалект.
