релативитет | м.

Состојба на тоа што е релативно, релативност. Теорија на релативитетот од Ајнштајн.

релација | ж.

Однос меѓу поими, предмети, лица, појави и врската што се создава меѓу нив. Сега имаме добра релација. Создаде добра релација со родителите. Релацијата на снаата со свекрвата се влоши. Филозофски релации на духот.

релационен | прид.

Односен. Релациони, флексивни морфеми. Релациона страна на признакот. Релациони содржини.

реле | и.

релевантен | прид.

Што е важен, битен, суштински, ценет, решавачки, главен. Релевантни фактори. Релевантни докази. Релевантен елемент. Релевантни признаци.

релевантност | ж.

Својство на тоа што е релевантно; важност, битност.

релеванција | ж.

релеен | прид.

Што се однесува на релеј. Релејна радиостаница.

релеј | м.

(елек.) Автоматски уред што ги извршува приклучоците и прекините во електричните водови. Електромагнетен релеј. Херметички затворени релеи.

рели | ср.

Спортски натпревар во долго возење со моторни возила (автомобили, мотори и сл.) низ населени и ненаселени места што се води и се оценува по определени правила. Стартуваше релито Париз ‒ Дакар. Тој настапи на неколку релија.