ретина | ж.
Внатрешен дел од окото, опна, мрежичка;
реткач | м.
Ретка, проретчена шума.
ретко | прил.
реткост | м.
Нешто (обично предмети) што го има во многу мал број; Знаменитости и реткости.
ретор | м.
Добар говорник, оратор, беседник; учител по говорништво. Класични ретори. Модерен ретор.
реторик | м.
реторика | ж.
Наука за убавото зборување, за елоквентното изразување; вештина на добро говорништво.
реторичар | м.
Тој што се занимава со реторика.
реторичен | прид.
Што се однесува на реторика. Реторично влијание. Реторични часови.
реторички | прид.
