рога | несв.
Удира, бие, шиба, 'рга. Ја рога топката многу силно. Ветерот силно го рога в грб.
роган | м.
Лакирана кожа. Чевли од роган.
роганлија | прид.
Што е од роган, од лакирана кожа. Чевли роганлии.
рогат | прид.
Што е со рогови, што има рогови. Рогат добиток. Рогат прч. Рогат овен.
рогач | м.
Вид грав.
рогачка | ж.
Дрво и плод од него во вид на рог, со сладок вкус; Ceratonia siliqua.
рогле | ср.
Животно со рогови.
роглец | м.
рогне | св.
Удри силно, шибне. Ја рогна топката многу силно. Болката го рогна над дијафрагмата.
рогов | прид.
