руса | ж.
Лековита билка, расте како плевел, со жолти цветови; при берење од растението капе портокалов сок што дразни; Chelidonium majus.
русав | прид.
русалија | м.
Учесник во обредни игри со сабји.
русалка | ж.
По народното верување ‒ самовила што живее во вода, во река.
русан | м.
Лековита билка со листови слични на јасен и белузлави или розикави цветови; Dictamnus albus. Руса мома, русин брала
русвај | м.
Голема мешаница, метеж. Се налути, влезе во собата и направи русвај.
русее | несв.
Станува рус. На сонцето русееше.
русизам | м.
Јазичен елемент, збор, израз преземен од рускиот јазик или настанат под влијание на рускиот јазик во некој друг јазик.
Русија | ж.
Држава во Европа и Азија.
русист | м.
Специјалист по русистика.
